Een kalm weten - Eveline Helmink

Tussen de wilde begroeiing is een klein inhammetje, omzoomd door bomen die met hun takken het water raken en hoge pluimen riet. Het bergmeer is kristalhelder en zo turkooisblauw als een fonkelende edelsteen. Er is geen wandelaar of fietser in de wijde omgeving te bekennen - alleen maar libellen, krekels, eindeloos veel vlinders. Een korte aarzeling, niet langer dan een vleugelslag van een vlinder, en daar dobber ik naakt en tot aan mijn kin in het frisse water. Er is niets anders dan dit. Volstrekte vrede. Om mij heen. In mij. Die avond zoek ik een favoriet citaat op van schrijver en teacher Elizabeth Lesser: "Ik accepteer dat het leven onzeker is - en dat het doel niet is om meer zeker te worden van wat dan ook, maar om steeds dieper te ontspannen in het mysterie van niet weten wat er komen gaat." En dan, miracle of miracles, daar in het diepe en onzekere water, word ik omgeven door een kalm weten - een diepe wijsheid die alle controle en zekerheid overstijgt.

Het frisse bergwater op mijn blote huid herinnerde me letterlijk aan deze woorden. Ze verwoorden prachtig wat Loskomen, voor mij betekent. Het beschrijft het inzicht dat haast ongemerkt maar ontegenzeggelijk onder mijn huid is gaan zitten. Het omarmen van het niet-weten. Het vertrouwen op intuïtie en het mysterie. Het is een energie die zo helder en zuiver voelt, krachtiger en magischer dan welke drug ook.

Bon voyage!