Nooit verliefd- 1 - Rush

Er werd op de achterdeur geklopt en er klonk een zacht geschuifel van voeten. Mijn hart deed al zeer. Mijn moeder had me op weg naar huis gebeld om te vertellen wat ze had gedaan en dat ze nu cocktails met haar vriendinnen moest gaan drinken. Ik was degene die Nan zou moeten troosten. Mijn moeder kon de stress niet aan. Dat zei ze tenminste toen ze belde.

"Rush?" riep Nan met een klein hikje. Ze had gehuild.

"Ik ben hier, Nan," zei ik terwijl ik omhoogkwam uit de zitzak in de hoek. Dat was mijn verstopplek. In dit huis had je een verstopplek nodig. Als je die niet had, gebeurden er erge dingen. 

Slierten van Nans rode krullen zaten aan haar natte gezicht geplakt. Haar onderlip trilde toen ze me met die trieste ogen van haar aankeek. Haar ogen stonden zelden vrolijk.