Theoloog en schrijver Rikko Voorberg

"Wat we nodig hebben, is een plek waar mensen samenkomen. Ik noem het een PopUpKerk, maar het maakt niet uit hoe je het noemt. Er zijn plekken nodig waar mensen kunnen erkennen dat ze het ook niet meer weten. En dat is niet het einde, dat is juist het begin, het begin van een belangrijke zoektocht." En daar begint ook de hoop, legt hij uit in een Amsterdams café op een zonnige lenteochtend. We willen allemaal ergens onderdeel van zijn. Door mensen met hetzelfde verlangen tegen te komen, en door jezelf en elkaar de vraag te stellen: wat doet ertoe? Door te zoeken naar wat wél kan, hoe de wereld er óók uit zou kunnen zien - zo komen we bij hoop. Eigenlijk door zelf maar alvast te beginnen met vrede.

"Ik ben theoloog, maar veel elementen uit 'mijn' christendom, zie ik ook terug in de seculiere wereld, bij andere religies, bij activisten, bij kunstenaars. Het gaat er helemaal niet om in welke groep je zit. In deze tijd is het niet zo relevant bij welk label je hoort, maar of je uit die traditie iets zinnigs kunt bijdragen aan de vraagstukken van vandaag. Met iedereen van goede wil samen zoeken naar vrede en verbinding: dat hebben we nodig."

Geloof in de genen

Het idee van die kerk komt niet uit de lucht vallen, Rikko Voorberg is een domineeszoon. Hij groeide op in Kampen en andere dorpen in de Biblebelt, zijn vader was dominee van de Gereformeerde kerk (vrijgemaakt), misschien wel het laatste stukje verzuiling in Nederland. Hij omschrijft het als een warm gezin. Met heldere kaders, want alles draaide om het geloof. Hoewel zijn ouder zeiden dat hij alles mocht worden wat hij zelf wilde, ging hij theologie studeren. Hij zegt: "Maar tijdens mijn studie ontdekte ik al dat ik niet zou kunnen aarden in het instituut. Ik wilde vooral weten of het verhaal dat ik had meegekregen, de mooie dingen daaruit, ook zouden resoneren buiten de kerk." Tijdens zijn studie trok hij al graag op met kunstenaars, schrijvers en activisten en zocht hij verbinding met mensen die niets met het christelijk geloof te maken wilden hebben.

Alternatieve kerken

Na zijn studie kwam hij in Amsterdam terecht, en ontdekte hij dat er  meer mensen bezig waren met alternatieve vormen van kerken. Rikko begon met de PopUpKerk: een kerkgemeenschap voor mensen die niet per se naar de kerk willen, maar wel verdieping zoeken, of hoop. Hij zegt: "Wat is belangrijk in het leven, en wat voor soort mens wil je zijn? Dat soort vragen staan centraal. Daarvoor kun je je laten inspireren door oude verhalen. Dat moet niet natuurlijk. Maar het kán." Verder kan een kerk, of een PopUpKerk, mensen aan elkaar verbinden. En juist die verbinding is zo belangrijk in deze tijd, stelt hij.

Geen onderscheid

Hoewel de verhalen uit het oude christendom zijn leidraad zijn, ("omdat ik daar het meest van weet") gaat hij andere religies niet uit de weg. "De islam, het jodendom en het christendom komen allemaal voort uit hetzelfde idee. Ik ben niet zo bezig met een onderscheid. Er moet iets gebeuren in deze wereld: dáár ben ik mee bezig." Want hij maakt zich zorgen, om verdeeldheid, om haat, om polarisatie, om mensen die vluchten en overal in de steek worden gelaten. "Ja, en in de christelijke traditie heb ik inspiratie gevonden, hoe het beter kan." De belangrijkste vraag die door al zijn activistische werk, vredeswerk en kunstprojecten heen loopt, is: hoe houd je in godsnaam hoop in deze wereld, en hoe verliezen we elkaar niet uit het oog?

Leren liefhebben

"Zelfs voor vrede met jezelf, heb je een ander nodig.