Uitstraling - Marije de Jong

Maar ik zou je zeker vinden, vinden met mijn ogen dicht. Want jouw lach kan mij verblinden als jij lacht dan wordt het licht.

Een mooi beeld, deze regels uit een songtekst van Volumia.

Want zo werkt het met mensen met aantrekkingskracht, hun binnenkant straalt dwars door alles heen. Ze stralen zó dat je het zelfs met gesloten ogen voor je ziet, die twinkelende ogen, die lachende mond, de kuiltjes in hun wangen.

Als we iemand een 'mooi mens' noemen, bedoelen we meestal niet de buitenkant, maar zijn of haar sprankelende geest, aanstekelijke levenslust  - of juist aanstekelijke gemoedsrust - peace of mind zoals het in het Engels zo mooi heet. Hersenonderzoeker Dick Swaab vertelde onlangs dat één van het eerste wezenlijke contact met een baby ook het eerste lachje is, kun je zeggen dat het leven zich afspeelt tussen de ene glimlach en de andere. In mijn hoofd heb ik een hele verzameling stralende gezichten.

Die van mijn zonen zitten er natuurlijk bij - de momenten dat de zon doorbreekt op hun gezicht staan in mijn moedergeheugen gegrift en kan ik elk gewenst ogenblik oproepen. Dat geldt ook voor mijn 'stiefie', vooral zijn blik toen hij als 14-jarige jongen hoorde dat hij nog een broertje zou krijgen. Ik kan het iedereen aanraden, zo'n verzameling...hij verstoft niet, je kunt hem makkelijk vergroten en - het allerfijnste - je hebt hem altijd bij je om je even aan op te laden.