Verschroeien en herrijzen - Eveline Helmink

"Je wordt nooit meer de oude," zei een vriendin jaren geleden tegen mij na een onverwachte plotwending in mijn leven. ik vond die woorden in het moment niet bepaald troostend en pas veel later begrijp ik wat ze ermee heeft willen zeggen: we veranderen voorwaarts. De ruimte waarin we zo goed en kwaad als dat gaat de scherven lijmen, krassen liefdevol opwrijven en deuken uitkloppen, ligt altijd in de toekomst. Wat achter ons ligt, moeten we in onze levensloop verweven.

We veranderen, en dat is hoe het is. Wie dat intieme, bijzondere en soms ook pijnlijke proces van helen aangaat, zal daarin iets ontdekken. Juist wanneer het over helen gaat, is het vooral de richting die ertoe doet, niet de snelheid. Gelukkige mensen zijn dan ook niet de mensen die geen verdriet of tegenwind overkomt, maar de mensen die op een andere manier moed en veerkracht vinden  om door te leven. Om te doorleven.